Kryzys psychologiczny wpisany w życie
Nie da się przeżyć życia bez kryzysu. Każdy z nas przynajmniej raz w życiu zmaga się ze znaczącą stratą, trudną zmianą czy rozczarowaniami w istotnych dla nas sprawach. O kryzysie psychologicznym mówimy wtedy kiedy w wyniku trudnych wydarzeń lub wewnętrznych konfliktów dochodzi do przeciążenia lub załamania zdolności osoby do radzenia sobie. Równowaga psychiczna jest zakłócona, chwieje się poczucie sensu życia osoby, system wartości, własny obraz. Pojawia się stan napięcia, niepokoju, czasem rozpaczy, poczucia przytłoczenia i niemożności uporania się z sytuacją.
Źródła kryzysu
Źródłami kryzysu bywają wydarzenia traumatyczne jak doświadczenie ważnej utraty np. śmierć bliskiej osoby, doświadczenie przemocy, porzucenia, kataklizmu i inne wydarzenia ekstremalne. Kryzys wyzwalają również silny stres w postaci znaczących zmian życiowych, do których nie jesteśmy przygotowani jak założenie rodziny, zmiana pracy na bardziej wymagającą, odejście dzieci z domu, przejście na emeryturę.
Kryzysu możemy doświadczyć kiedy bardzo ważne dla nas potrzeby nie są zaspokojone pomimo naszych prób.
Dużą rolę w powstaniu kryzysu pełnią czynniki subiektywne jak przekonania osobiste. Jeżeli ktoś jest przekonany, że może być szczęśliwy wyłącznie będąc w związku albo, że jego wartość definiują tylko znaczne osiągnięcia wtedy może doświadczyć kryzysu w momentach przedłużającej się niemożności zdobycia upragnionych rzeczy i osób.
Sa okresy, w których ludzie są bardziej podatni na kryzysy np. w okresie dorastania (kryzys adolescencji), po urodzeniu dziecka, w wieku średnim.
Kryzys psychologiczny jako szansa
Kryzys psychologiczny zawsze jest szansą na rozwój osobowości, stanowi moment zwrotny w życiu. Wypychając wręcz siłą ze strefy komfortu zmusza do zmian. Zastępuje motywację do zmiany, o którą trudno w normalnych warunkach kiedy nic nie boli. Nie mamy juz wiele do stracenia, za to wiele do zyskania. Okazuje się bowiem, ze nie da się juz dłużej trzymać głowy w piasku, oszukiwać się i zaprzeczać rzeczywistości, trzeba spojrzeć jakiejś ważnej prawdzie w oczy. Doświadczyć bólu, urealnić obraz siebie i świata, ponownie znaleźć poczucie sensu swojego istnienia.
By wyjść z kryzysu konfrontujemy się ze sobą, ponownie oceniamy swój sposób myślenia, działania. W konsekwencji zmieniamy siebie, swój system wartości, przekonań, odważamy się sięgać po nowe, nieznane rzeczy. Zwiększamy swoją autonomię. W miejsce tego co się rozpadło budujemy nowe.
Trudno o rozwój bez kryzysów, to w wyniku ich przepracowania człowiek rozwija osobowość i ma coraz więcej do zaoferowania innym.
Kryzys związany z doświadczeniem traumy
Jeżeli mamy do czynienia z kryzysem wywołanym doświadczeniem traumatycznym aby zapobiec rozwinięciu PTSD (Zespół Stresu Pourazowego) w pierwszej kolejności dobrze jest skorzystać z wsparcia profesjonalnego aby doprowadzić do uspokojenia, wyciszenia, zmniejszenia stężenia hormonów stresu w organizmie. Więcej na temat zapobiegania PTSD po traumie znajdziesz tutaj >>>
Author: Agnieszka Rybicka
Autorka jest certyfikowaną psychoterapeutka i psychologiem.